İlk yapıştırıcılar çeşitli bitki bazlı malzemelerden yapılmıştır. Bilinen Tarihteki ilk yapıştırıcı türevi, M.Ö. yaklaşık 70.000 yıl önce bitki sakızı ve kırmızı aşı boyasından yapıldı ve Güney Afrika’da bulundu. Öyle görünüyor ki bundan binlerce yıl önceki atalarımız bir şeyleri birbirine yapıştırmanın yollarını arıyorlardı.
Ortaçağ rahipleri, yumurta beyazlarından yapılan yapıştırıcıları kitaplara ciltleme malzemesi olarak ve altın varak ile ışıklandırmak için yaygın olarak kullandılar. Balık tutkalı, diğer hayvan yapıştırıcılarıyla aynı şekilde balıkların kafalarından, kemiklerinden ve derisinden yapılmıştır, ancak bu yapıştırıcı çok ince ve daha az yapışkan olma eğilimindeydi. İlk insanlar deneyler yaparak, çeşitli balıkların hava keselerinin çok daha tatmin edici, beyaz ve tatsız bir yapıştırıcı ürettiğini keşfetti.
Hayvan parçalarından elde edilen yapıştırıcılar ise hayvanlardan alınan kemiklerin, derilerin, kasların ve diğer bağ dokularının bu dokulardaki protein olan kolajeni ayırmak için suda kaynatılabileceğini keşfettiklerinde ortaya çıktı. Kolajen yapışkan ve nesneleri bir arada tutmak için kullanışlı bir maddeydi. Kolajen bakımından zengin parçalar temizlendi, kaynatıldı ve jelatinimsi bir maddeye dönüştürüldü. Kemikten geriye kalan kolajen kurutuldu, bir toz haline getirildi. Daha sonra su veya başka bir sıvı ile karıştırıldı ve istenen kıvamı elde etmek için ısıtıldı.
Bu yöntemle üretilen ilk tutkallar kahverengiydi, kırılgandı, sertti ve su geçirmez değildi. Bu yapıştırıcı Tarihteki ilk yapıştırıcı ‘dan I.Dünya Savaşı’na kadar mevcut olan tek yapıştırıcıydı.
